Włochy/Słowenia/Chorwacja - Parenzana

Większość Polaków pod hasłem urlop w Chorwacji widzi jeden obraz: woda, plaża i Karlovacko :)

My pomimo tego, że też lubimy spędzać urlop korzystając ze standardowego "leżingu i smażingu", to tym razem wybraliśmy jednak formę aktywnego wypoczynku. 

Trasa zbudowana została w 1900 roku i biegła przez 33 miejscowości. W 1935 kolej zlikwidowano, a kilka lat temu trasę przystosowano do rowerów - na trasie spotkać można liczne oznaczenia, drogowskazy i mapy. Nawierzchnia na trasie we Włoszech i Słowenii jest zadowoli  niemal każdego amatora wycieczek rowerowych (kostka brukowa, asfalt i beton), na część szlaku znajdującą się w Croati polecamy rowery MTB.    

Cała historia trasy opisana została tutaj:
http://www.parenzana.net/

My niestety nie mamy mapy - nie mielismy wlaczonego zadnego endomondo, bo nie chcielismy ryzykowac rozladowania baterii (a bylismy tylko z jednym telefonem, bo Magdy zostal zalany..). Nastepnym razem to nadrobimy :)

Ostatnim etapem naszego miesiąca miodowego była chęć "pedałowania". W krótkiej notce podpowiemy wam, gdzie w Chorwacji spędzić można aktywnie czas, przy okazji zahaczając o dwa inne kraje. 

O chorwackich szlakach rowerowych dowiedzieliśmy się od naszej zapalonej sportsmenki i podróżniczki Diany, która kilka lat wcześniej sama przetestowała jednośladem tamte okolice.

Parenzana to stara linia kolejowa o długości 123,1 km biegnąca przez Włochy, Słowenię i Chorwację, z której utworzona została trasa rowerowa. Pełna mostów, tuneli, górek, pięknych widoków stała się popularnym celem turystycznym - przeważnie dla turystów niemieckich. 

No to po kolei, a raczej po "koleji" :) Trasę rozpoczęliśmy we włoskim mieście Trieście. Po noclegu spędzonym w namiocie na polu namiotowym do Triestu dostaliśmy się tramwajem wodnym: za przepłynięcie z Muggi do Triestu zapłaciliśmy 1,75€ za rower i 4,10€ za osobę. Statki pływają regularnie co godzinę. Bardzo polecamy taki rejs ze względu na niesamowite widoki. W Trieście w porcie pierwszy raz widzieliśmy olbrzymie rejsowe turystyczne statki i od razu zaplanowaliśmy nasz urlop w 2055 roku :).   

W Trieście polecić możemy pizzę w restauracji "Trattoria Caprese Trieste" znaleźć można ją pod adresem Piazza della Borsa, 15/15b, 34131 Trieste, Włochy - jest to sieć restauracji dostępnych we większych włoskich miastach. Według Magdy jedna z lepszych włoskich pizzerii. 

W Treście po długim poszukiwaniu informacji turystycznej dostaliśmy okoliczną mapę tras rowerowych (zawierała również część Parenzany) i drogą asfaltową udaliśmy się na południe w kierunku Słowenii.

Początkowo we Włoszech i Słowenii trasa rowerowa biegła wzdłuż wybrzeża, dobrze przygotowane ścieżki rowerowe pełne były rowerzystów.

Dla Mateusza ciekawostką były logistyczne porty znajdujące się nad morzem. Miasteczka zbudowane z kontenerów towarowych, czy pola, na których okoliczni rolnicy posiadają plantację samochodów budziły w nas ciekawość.

 Pole z setkami samochodów, ciekawe dla Mateusza było to, że większość samochodów była biała.

Z trasy obserwować można było rozlewiska służące do hodowli ryb.

Po drodze można było spotkać punkty widokowe, ławeczki. Jedyne czego brakowało to miejsc, w których można coś zjeść - jeszcze nikt nie wpadł na pomysł żeby zbudować po drodze jakąś mini restaurację :)

Im dalej od Triestu, tym mniej ludzi.

Na trasie Parenzany występuje 6 tuneli - najdłuższy z nich ma 222m długości. Dla nas przejazdy tunelami byłe mega frajdą, a czasem, z powodu egipskich ciemności, budziły lekki strach. Dlatego na szlak należy zabrać ze sobą latarkę. Po drodze spotkaliśmy też 6 wiaduktów łukowych.

 Chorwacka roślinność również wzbudzała w nas ciekawość, na trasie spotkać można było dzikie agawy i kaktusy.

 Obiad podczas naszej wyprawy zjedliśmy w małej Chorwackiej wiosce w restauracji "Sergio". Mateusz testował regionalne dodatki do dań Trufle, jednak obydwoje zgodnie stwierdziliśmy, że to nie "nasze smaki". Ale o tym w kolejnej notce :)

Cała trasa ma 123km długości, my podzieliliśmy ją sobie na kilka etapów.
W drugim dniu udało nam się przejechać 86 km (z czego 5km było pod wielką górę). Nocleg znaleźliśmy w Chorwackiej miejscowości Motovun -  poprzez portal booking.com. Część Chorwacji którą zwiedzaliśmy na rowerach to Istria, która słynie z trufli i wina. 

 Po wdrapaniu się na szczyt Motovun jedynym lekarstwem na upał był mocno schłodzony Radler.
Wieczór w tym miasteczku był bardzo romantyczny - klimat i nocny widok na znajdujące się tam obiekty architektury wprowadziły nas w spokojny, pełen relaksu stan. Dopełnieniem dnia była romantyczna kolacja na jednej (bo jedynej) ulicy tego miasteczka.  

 Po tylu km na rowerach nie zaprzątaliśmy sobie głowy przeliczaniem kun i złotówek - przyszła pora na wieczorne szaleństwa:

 Polecamy posmakować Chorwackich specjałów: Rakija - mocny chorwacki bimber otrzymywany z owoców, Medenica - wódka otrzymywana z miodu i Biska - wódka  z jemioły.  

 Przepyszne Palacinki z orzechami

 Śniadanie w Motovun było iście bajeczne - pyszne jedzonko na tarasie z widokiem na góry.
Chorwaci już od śniadania zachęcają do próbowania potraw z truflami. Jajecznica, sery, wędliny itp, wszystko z truflami. Dodatkowo na mieście można spotkać ogłoszenia - szkoły tresury psów, które zajmują się wyszukiwaniem trufli.

Na wielki plus zaliczamy ciągle sąsiedztwo winorośli, Dla głodnego Mateusza była to jedna z głównych atrakcji :)

Jedną z ciekawszych dla spotkanych przez nas rzeczy były altany służące Chorwatom jako garaże pokryte pnącymi się kiwi - niestety 7. przykazanie nie pozwoliło nam na spróbowanie owoców z pokrycia dachowego garaży. 

Parenzana prowadzi do miejscowości Poreć położonej nad morzem Adriatyckim. W drodze powrotnej (samochód zostawiliśmy pod Triestem) pedałowaliśmy wzdłuż wybrzeża Morza Adriatyckiego. W miejscowościach nadmorskich czar magicznej Istrii prysnął, po drodze spotkać można było standardowe typowe miejscowości turystyczne niczym nas nie zachwycające. Jedzenie w nadmorskich restauracjach było typowe i mało oryginalne.

Cała nasza wycieczka zajęła nam 4 dni i była również bogata w spotkanie z chorwacką fauną:

W drodze powrotnej zrobiliśmy zakupy w jednej z Chorwackich melin, gdzie przemiły chorwacki rolnik przed zakupem trunków "zmuszał" nas do degustacji przeróżnych wódek: granatowej, kawowej, rakiji, miodowej i jemiołowej. Zakupy dociążyły nam sakwy rowerowe i z lekkim stresem przed kontrolą na granicy Chorwacko-Słoweńskiej (wódki bez banderoli - własnej produkcji), czuliśmy się jak przemytnicy.

Droga powrotna z Parenzany była w większości z górki :). 

W pełni zadowoleni z rowerowych wojaży wróciliśmy pod Triest po samochód, a stamtąd już do PL, kończąc nasz wspaniały miesiąc miodowy.

Słyszeliście coś kiedyś o Parenzanie, czy o Motovunie? 

Pozdrawiamy

M&M