Sylwester na Ślęży

  Byliście kiedyś całkiem sami, w nocy w środku lasu i drogę wskazywało Wam tylko światło latarki?

Nie? My w tym roku wybraliśmy się na takie nocne wyjście w góry - Sylwestra spędziliśmy na Ślęży :)

Jeśli nie wiesz, gdzie leży Ślęża i co to za góra to zapraszamy do naszej notki o niej - kliknij tu. 

Sylwestra w górach spędziliśmy po raz drugi - kiedyś wybraliśmy się na Kopę Biskupią. Teraz był czas na Ślężę. 

Postanowiliśmy wdrapać się na nią już po 20, tak żeby móc wziąć udział w Mszy Św. na szczycie, która była o 22.

Zdecydowaliśmy się na czerwony szlak. Samochód zostawiliśmy na końcu ul. Leśnej w Sulistrowicach.

 Zaopatrzeni w latarki, brnęliśmy w ciemny las. Chwilami było strasznie i zatrzymywaliśmy się nasłuchując, a Magdzie serce ze stresu mało nie wyskoczyło ;))).

Mieliśmy ze sobą pochodnie, ale w lesie było bardzo sucho i mimo mrozu zdecydowaliśmy się, że ich nie użyjemy. 

Byliśmy bardzo zdziwieni, że nie spotkaliśmy ani jednej osoby na szlaku.

Morze latarek zobaczyliśmy dopiero przy szczycie. Okazało się, że większość ludzi wybrało żółty szlak. 

Na szczycie paliło się już kilka ognisk, z kościelnych głośników słychać było kolędy.

Na Mszy Św. było całkiem sporo osób, ciężko było znaleźć miejsce do stania, a co dopiero do siedzenia :)

Msza była relacjonowana online na stronie http://www.sleza.info/ . Ksiądz poinformował wiernych, że po Mszy można się poczęstować herbatą, grochówką i napić się lampki szampana.

Po wyjściu z kościoła naszym oczom ukazał się tłum ludzi i w zasięgu wzroku około 50 ognisk. 

Ciepła grochówka, w taką zimną noc w sam raz :) .

Na szczycie było bardzo zimno i wiał wiatr, dlatego ogrzanie się przy ognisku było świetnym rozwiązaniem. Jedyny minus to dym, oczy ciągle łzawiły i ciężko się oddychało, a kurtki poszły do prania od razu po powrocie do domu.

Dobrze, że wzięliśmy ze sobą kiełbasy na ognisko. Patyków nawet nie trzeba było szukać, ludzie się chętnie dzielili :) 

Gdy wybiła 12 zaczął się fajewerkowy szał. Te z Wrocławia i okolic były ledwo widoczne, ale te na szczycie zapierały dech w piersiach, zobaczcie sami:

W pewnym momencie nie dało się już oddychać, na szczycie zrobiło się wręcz siwo :)

Zaraz po 12 zmarznięci zeszliśmy na dół. Po drodze przeżyliśmy moment grozy, bo na szlaku wystraszyło nas jakieś zwierzę.

Wszystkiego dobrego w Nowym Roku!

M&M