Szczeliniec Wielki

Szczeliniec Wielki to kolejna góra należąca do Korony Gór Polski i znajduje się w Parku Narodowym Gór Stołowych.

Prowadzą do niego następujące szlaki:
- najbardziej popularny, z Karłowa, żółty, następnie czerwony przez Piekiełko (ok. 2,8 km, 1h15min);
- z leśniczówki Pasterki żółtym szlakiem, następnie czerwonym (1,4km, ok. 45min)

Trasa: Karłów – Karłów | mapa-turystyczna.pl

Wybieramy się najbardziej popularną trasą - z Karłowa.

Jest tam parkingów płatnych (ok. 10zł/auto). My zalecamy jechać trochę dalej, minąć te wszystkie znaki z opłatami i zaparkować na parkingu po prawej stronie (jadąc od strony Dusznik), który jest bezpłatny.

Po pozostawieniu samochodu na parkingu musimy cofnąć się kawałek do płatnego parkingu, z którego można spokojnie już iść na Szczeliniec.

Droga jakiś czas temu została wykostkowana. Na niej można zobaczyć mnóstwo straganów z pamiątkami i wszelakim jedzeniem typu serki górskie czy pajda ze smalcem.

Wejście na Szczeliniec jako tako jest darmowe - tzn. opłatę za wejście do parku narodowego uiszczamy na trasie, dopiero za schroniskiem, jesli chcemy kontynuowac drogę czerwonym szlakiem i zrobić pętlę (a jest to zalecane) płacimy za wejście - dorosły 7zł, dziecko 3 zł.

Jednak nie wszyscy chcą kupić bilety i wracać inną drogą. Dlatego podczas naszego wejścia spotkaliśmy sporo osób idących "pod prąd".

Charakterystyczną cechą wchodzenia na Szczeliniec są schody - chyba jeszcze nie spotkaliśmy się z górą, na która wchodzi się w ten sposób. Schodków jest 665 i zostały zbudowane w 1814 roku.

"Pierwsze potwierdzone ślady bytności na szczycie ludzi datują się na rok 1576. Anonimowi mnisi wyryli wtedy na skale zwanej Fotelem Pradziada napis IHSV 1576. Podczas wojny trzydziestoletniej (1618–1648) skały Szczelińca prawdopodobnie służyły jako schronienie prześladowanym protestantom. W XIX w. szczyt stał się już ogólnie znaną atrakcją turystyczną. Odwiedziło go wiele znanych osobistości, m.in. Johann Wolfgang von Goethe."

(źródło: Wikipedia)

De facto najwyższym miejscem na Szczelińcu jest tron Liczyrzepy, znajdujący się kilkanaście metrów za kasami, a nie punkt widokowy przy Schronisku :)

W Schronisku można zjeść różne potrawy i napić się czegoś ciepłego. Niestety obsługa nie zachwyca - Magdzie zwrócili uwagę, że robi zdjęcia, które są przecież dostępne na stronie internetowej (odsyłamy), a pytając, czy jest piwo bezalkoholowe kelner popatrzył na półkę, stwierdził, że nie i że nigdy nie było. Po czym spojrzeliśmy na lodówkę i nastąpiło "cudowne odnalezienie" piwa.

Mijając schronisko można przejść do wyżej już wspomnianej powrotnej trasy, która jest płatna.

Atrakcją powrotu jest przede wszystkim piekiełko, do którego najpierw trzeba długo schodzić, by potem wspinać się z powrotem "do nieba". Ciekawostką tego miejsca jest to, że kręcony tam został film "Opowieści z Narni: Książę Kaspian."

Po drodze mijamy kilka miejsc widokowych:

Tak wyglądał Szczeliniec po zejściu:

A to widzieliśmy przed wejściem: 

Krótko mówiąc - pogoda zmienną jest, szczególnie w górach :) 

Pozdrawiamy Panie w szpilkach i miniówkach, które mijaliśmy po drodze ;]